Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ : "Αλήθειες και ψέμματα γύρω από τα σκουπίδια"

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από την ιστοσελίδα ΑΝΔΡΟΣ-ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ-Θεοδόσης Ι. Σουσούδης


"Τους τελευταίους 12 μήνες έχει γίνει αποκομιδή των σκουπιδιών το πολύ τους 3-4 μήνες ενώ τους υπόλοιπους τα σκουπίδια έμειναν στους δρόμους με ότι σημαίνει αυτό για την δημόσια υγεία και την οικονομία της Άνδρου. Τις τελευταίες δε εβδομάδες τα σκουπίδια καίγονται μέσα στις πόλεις με τρομερές επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων ή θάβονται σε χώρους χωρίς καμία προεργασία και έρευνα από ειδικούς που σημαίνει ότι είναι πιθανό να μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα του Νησιού.
Η λύση στο πρόβλημα των σκουπιδιών είναι η εντατικοποίηση της ανακύκλωσης και η λειτουργία ΧΥΤΥ.
• Η ανακύκλωση ΔΕΝ λειτουργεί ΚΑΘΟΛΟΥ όλους αυτούς τους μήνες
• Η χωροθέτηση καθυστερεί ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ αφού βρισκόμαστε στο τέλος του 2011 ( 12 μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων του κ. Δημάρχου) και ΔΕΝ έχει καν ξεκινήσει η διαδικασία!!!!

Η μεταφορά των σκουπιδιών σε ΧΥΤΥ της Αθήνας:
Θα οδηγήσει σε οικονομική αφαίμαξη τον Δήμο και κατ επέκταση την τοπική κοινωνία αφού το κόστος της ξεπερνάει το 1 εκατ ευρό τον χρόνο. Παράλληλα θα μεταφέρονται στην Αθήνα μόνο τα οργανικά απόβλητα και θα μένουν στους δρόμους ή θα πετιούνται όπου να ναι από τους ιδιώτες τα στερεά αντικείμενα, τα μπάζα κτλ.
Μετά τα παραπάνω μπορεί κανείς σε λίγες γραμμές να τονίσει γύρω από το πρόβλημα των σκουπιδιών ότι:
• Θα έπρεπε να εντατικοποιηθεί αμέσως η ανακύκλωση
• Θα έπρεπε ήδη να είχε χωροθετηθεί ΧΥΤΥ και να είχε ανακοινωθεί συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την κατασκευή του. Σε αυτό το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα θα μπορούσαν τα σκουπίδια να μεταφέρονται σε ΧΥΤΑ της Αθήνας.
• Θα έπρεπε ήδη να είχε επιλεγεί από τον δήμο ένα από τα προσφερόμενα οικόπεδα σε κάποιο σημείο του Νησιού. Σε αυτό το οικόπεδο θα έπρεπε να είχε χωροθετηθεί δεματοποιητής ώστε να δεματοποιούνται και να αποθηκεύονται τα σκουπίδια όταν δημιουργείται πρόβλημα με την μεταφορά τους στην Αθήνα και να μην μένουν στους δρόμους. Η διαδικασία χωροθέτησης δεματοποιητή είναι ταχύτατη και έχει γίνει σε πολλές περιοχές της Ελλάδος. Παράλληλα στο ίδιο οικόπεδο θα μπορούσαν να πηγαίνουν τα μπάζα και τα στερεά αντικείμενα τα οποία δεν θεωρούνται και δεν είναι σκουπίδια.

Από την πρώτη στιγμή έχουμε τονίσει όλα τα παραπάνω και έχουμε προσφέρει την στήριξή μας στον Δήμο. Δυστυχώς όμως ο Δήμος κωλυσιεργεί αδικαιολόγητα 12 ολόκληρους μήνες παρ’ ότι ο κ. Ιωάννης Γλυνός διανύει τον 13ο χρόνο ως Δήμαρχος και κατά την τελευταία προεκλογική περίοδο δεσμεύτηκε ΓΡΑΠΤΩΣ ότι πριν τις 31/12/2010 θα είχε λύσει το πρόβλημα.
Κωλυσιεργεί αρνούμενος να αναλάβει το πολιτικό κόστος να λύσει το πρόβλημα αδιαφορώντας για το κόστος που πληρώνουν οι Ανδριώτες και τις επιπτώσεις από την πολιτική του. Επιπτώσεις στην υγεία τους, στην οικονομία του Νησιού, στο προσωπικό πορτοφόλι του καθενός με δυσβάστακτα τέλη."

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ : "Απάντηση του Δήμαρχου Άνδρου στις προσφορές γης για απόθεση απορριμμάτων"

πηγή : http://press.andros.gr/?p=413
"Το τελευταίο διάστημα δημοσιοποιήθηκε έντονα η πρόταση προσφοράς γης στην περιοχή του Στενού Άνδρου –Τήνου για την απόθεση των απορριμμάτων του νησιού, έναντι 650.000 € για την αγορά ή 3000 € για ενοίκιο καθ’ έτος.
Ενημερώνουμε όλους τους κατοίκους του νησιού, ότι η απουσία χώρου διαχείρισης των απορριμμάτων δεν οφείλεται στη μη προσφορά γης. Αντίθετα, υπάρχουν προσφορές κτημάτων σε πολλά σημεία του νησιού, όπως στα Σταυριά, τη Βουρκωτή, το Στενό, το Μακροτάνταλο, κ.λ.π Επιπλέον υπάρχει και το ιδιόκτητο κτήμα της Αναπτυξιακής Άνδρου.
Υπάρχουν συμπολίτες μας που, είτε πουλούν, είτε εκμισθώνουν τα κτήματά τους για μια τέτοια δραστηριότητα, όμως η διάθεση γης δεν αρκεί για να λύσει το πρόβλημα.
Όλοι γνωρίζουν ότι η ελεύθερη απόρριψη απορριμμάτων, χωρίς διαχείριση με συγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους, απαγορεύεται αυστηρά. Σε περίπτωση που δημιουργήσουμε νέο τέτοιο χώρο, επιβάλλεται το κλείσιμό του, η αποκατάστασή του και πρόστιμο 33.0000 € για κάθε μέρα λειτουργίας του.
Μια τέτοια πρόταση λοιπόν, που καλεί το Δήμο να προβεί σε παράνομη σύμβαση, όση δημοσιότητα κι αν πάρει, όσες  εντυπώσεις κι αν προκαλεί, δεν μπορεί να βρει ανταπόκριση.
Μοναδική επιτρεπόμενη διαχείριση απορριμμάτων είναι η δημιουργία Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) με ταυτόχρονη ανακύκλωση, κομποστοποίηση και ταφή μικρού υπολείμματος.  Το σύνολο των μελετών για την επιλογή χώρου που θα δημιουργηθεί ΧΥΤΥ έχει ανατεθεί από το Δήμο Άνδρου στην εταιρεία ΕΠΤΑ και ελπίζουμε σε 3-4 μήνες να υπάρξει  χωροθέτηση.
Μέχρι τότε, μοναδικός νόμιμος τρόπος διαχείρισης είναι η μεταφορά των απορριμμάτων  σε νόμιμους χώρους λειτουργίας ΧΥΤΥ.
Η χρήση του χώρου της Σταυροπέδας ως χωματερής απ΄όλο το νησί της Άνδρου, μέχρι τις αρχές του χρόνου και για τα τελευταία τριάντα χρόνια, δεν είναι πλέον δυνατή, μετά την απόφαση του ΣτΕ και την απόφαση του Πρωτοδικείου Σύρου  το καλοκαίρι του 2011, κατόπιν προσφυγής των Συλλόγων Πιτροφού και Ζαγαναρίου.
Στα περισσότερα νησιά των Κυκλάδων (Τήνος, Σαντορίνη, Νάξος, κ.λ.π) συνεχίζουν να λειτουργούν Χώροι Ανεξέλεγκτης Διαχείρισης Απορριμμάτων, με επανειλλημμένες παρατάσεις στην αδειοδότησή τους.
Τέτοια άδεια θα είχε και η Άνδρος, να χρησιμοποιεί προσωρινά το χώρο της Σταυροπέδας σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, αν κατά τη συζήτηση της προσφυγής των Συλλόγων στο ΣτΕ είχε γίνει νομική παρέμβαση από τον τότε Σύνδεσμο Δήμων, με το ισχυρότατο επιχείρημα ότι ήταν ο μοναδικός χώρος και νομικά ήταν αδύνατη η δημιουργία νέου χώρου ελεύθερης απόρριψης σκουπιδιών.
Η παρέμβαση αυτή δεν έγινε ποτέ!
Ούτως ή άλλως, σημασία έχει ότι, είτε για την Άνδρο, είτε για την υπόλοιπη Ελλάδα, οι παρατάσεις αυτές λήγουν και πρέπει απαραίτητα να χωροθετηθεί ΧΥΤΥ. Μέχρι τότε, πρέπει να βρεθεί εναλλακτικός τρόπος διαχείρισης, που βέβαια δεν μπορεί να είναι η ελεύθερη απόρριψη σε οποιοδήποτε σημείο, όσο καλοπροαίρετα κι αν μας υποδεικνύεται.
Μετά τα παραπάνω είναι φανερό σε όλους ότι, κάθε προσφορά γης για διαχείριση απορριμμάτων μόνο μια χρήση και αξία μπορεί να έχει, να αξιολογηθεί συγκριτικά με τις άλλες προτάσεις για τη χωροθέτηση ΧΥΤΥ.

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ  ΑΝΔΡΟΥ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΛΥΝΟΣ"



Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Πρόταση για ένα μοντέλο εναλλακτικής διαχείρισης των απορριμμάτων



Πρόταση κοινής δράσης για τα ζητήματα της διαχείρισης απορριμμάτων

Σε συνέχεια της συναντήσης της Πρωτοβουλίας Συνεννόσησης για τη Διαχείρηση των Απορριμάτων, που έγινε στις αρχές του Δεκέμβρη στην Αθήνα, σας παραθέτουμε το κείμενο της πρότασης για μία κοινή δράση , που θα μπορούσε να αποτελέσει την απαρχή μιας στενότερης συνεργασίας όλων μας, στο άμεσο μέλλον.



Ο λόγος της πρωτοβουλίας

Καταθέτουμε μια πρόταση ανάληψης μιας συγκεκριμένης κοινής δράσης για τα ζητήματα της διαχείρισης των απορριμμάτων, που θα μπορούσε να αποτελέσει την απαρχή μιας στενότερης συνεργασίας όλων μας, στο άμεσο μέλλον. Γιατί, όμως, κοινή δράση και γιατί τώρα; Καταγράφουμε ορισμένες από τις διαπιστώσεις μας, που υποθέτουμε ότι είναι κοινός τόπος:

·         Βιώνουμε παντού μια άθλια κατάσταση στη διαχείριση των απορριμμάτων, η οποία απέχει «παρασάγγας» από οτιδήποτε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως σύγχρονη, φιλοπεριβαλλοντική διαχείριση, σε όφελος της κοινωνίας και με συμμετοχή της κοινωνίας.
·         Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτή η κατάσταση έχει σαν βασικό χαρακτηριστικό την επιμόλυνση των αστικών αποβλήτων με επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα, που δημιουργούν εκρηκτικά περιβαλλοντικά προβλήματα σε πάρα πολλές περιοχές και, ιδιαίτερα, αυτές της συγκέντρωσης – απόθεσης των απορριμμάτων.
·         Το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο παραμένει διάσπαρτο, ενώ το αίτημα για μια ενοποίηση του συνόλου της νομοθεσίας για όλα τα ρεύματα αποβλήτων, που θα ενσωματώνει και τη λογική της ιεράρχησης στη διαχείριση (οδηγία 2008/98), έχει παραπεμφθεί στις καλένδες.
·         Οι δήμοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, παραμένουν αδρανείς ή, στην καλύτερη περίπτωση, κινούνται με βήματα χελώνας. Αδυνατούν να κατανοήσουν τη σημασία της αποκεντρωμένης διαχείρισης και αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
·         Βρισκόμαστε σε μια χρονική περίοδο, στην οποία επιχειρείται να υλοποιηθούν τα «χοντρά» πακέτα των υφιστάμενων σχεδιασμών (περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις εγκαταστάσεων και ΧΥΤΑ, δημοπρατήσεις έργων κλπ.) ή να αναθεωρηθούν οι σχεδιασμοί, με στόχο να νομιμοποιήσουν τις στρεβλώσεις, που έχουν δρομολογηθεί στην πράξη.
·         Όλοι, χωρίς εξαίρεση, οι υφιστάμενοι περιφερειακοί σχεδιασμοί και οι αναθεωρήσεις τους είναι προσανατολισμένοι σε μια λογική πανάκριβων συγκεντρωτικών εγκαταστάσεων επεξεργασίας του συνόλου, σχεδόν, των σύμμεικτων απορριμμάτων, που θα οδηγούν, κατά κανόνα, στην ενεργειακή αξιοποίηση – καύση. Εγκαταστάσεων, που θα γίνουν σε σύμπραξη με τους ιδιώτες ή αποκλειστικά από τους ιδιώτες, δηλαδή τα μονοπώλια του χώρου, και για δικό τους όφελος και θα εξακοντίσουν στα ύψη τα δημοτικά τέλη.
·         Στη λογική αυτή ο δημόσιος χαρακτήρας της διαχείρισης, ακόμη και στην αποκομιδή, θεωρείται εμπόδιο, ενώ, εξ αντικειμένου, ναρκοθετείται και υπονομεύεται σε σταθερή βάση κάθε προσπάθεια πρόληψης, επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης – κομποστοποίησης.
·         Η προσπάθεια επιβολής ή παγίωσης κερδοσκοπικών, φιλο-εργολαβικών επιλογών επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι στην τελευταία «μνημονιακή» συμφωνία, η δυναμική είσοδος νέων επενδυτών στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων θεωρείται κεντρικό ζήτημα.

Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι δεν βιώνουμε στις τοπικές μας κοινωνίες «περιφερειακά περιστατικά», που απλά συμπίπτουν χρονικά. Αντιθέτως, είμαστε μάρτυρες, και συνήθως θύματα, μιας ενιαίας αντίληψης, την οποία θα αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικότερα, μόνο αν αντισταθούμε και αν δράσουμε ενωμένοι.

Αν η κοινή δράση είναι ένα σημαντικό όπλο, το άλλο σημαντικό θεωρούμε ότι είναι η κοινή θεώρηση της ουσίας του πράγματος, δηλαδή μια κοινή αντίληψη για ένα τρόπο εναλλακτικής διαχείρισης, δημόσιο, κοινωνικό και φιλοπεριβαλλοντικό. Δεν μιλάμε, φυσικά, για ένα ενιαίο μοντέλο - συνταγή διαχείρισης για κάθε περιοχή, αλλά για τις βασικές αρχές που θα τις διέπουν και τις οποίες θα κληθούν να επεξεργαστούν και να μορφοποιήσουν οι τοπικές κοινωνίες και οι φορείς τους. Σε μια προσπάθεια να συμβάλλουμε σε αυτόν τον προβληματισμό, έχουμε υιοθετήσει και υποστηρίζουμε τη λογική της αποκεντρωμένης διαχείρισης των απορριμμάτων, την οποία επισυνάπτουμε σε ξεχωριστό κείμενο.

Το περιεχόμενο της συγκεκριμένης κοινής δράσης

Προτείνουμε να διοργανώσουμε μια πανελλαδική καμπάνια – δράση, που θα περιλαμβάνει τοπικές δραστηριότητες, προσδιορισμένες σε ένα μικρό χρονικό διάστημα (π.χ. μιας εβδομάδας), το ίδιο σε όλη τη χώρα, για να λειτουργήσει ευρύτερα επικοινωνιακά και να μεγιστοποιήσει τον αντίκτυπο. Θα μπορούσε να παρουσιαστεί με την «ομπρέλα» του συντονισμού συλλογικοτήτων πολιτών και κάτω από έναν ενιαίο τίτλο, όπως: «σκουπίδια: πόρος για την κοινωνία και όχι για τους εργολάβους» ή «υπάρχει λύση για τα σκουπίδια: κοινωνική διαχείριση» κλπ.

Τι θα μπορούσε να γίνει τοπικά, στο πλαίσιο αυτής της δράσης:
·         Ενημερωτικές δραστηριότητες
·         Συνεντεύξεις – αρθρογραφία στα τοπικά μέσα
·         Παρεμβάσεις σε δήμους, περιφέρειες, επιμελητήρια κλπ.
·         Ανοιχτές συγκεντρώσεις και κινηματικές δραστηριότητες, σε εστίες ανάπτυξης νέων έργων κλπ.
·         Πρωτοβουλίες συγκρότησης τοπικών συσπειρώσεων, επικεντρωμένων, ίσως, στη διαχείριση των απορριμμάτων
·         Άλλα

Το επίπεδο στο οποίο θα εκτυλιχθούν οι τοπικές δράσεις θα εξεταστεί κατά περίπτωση και ανάλογα με το ενδιαφέρον που θα υπάρξει. Μπορεί να είναι η περιφέρεια, ακόμη καλύτερα ο παλιός νομός, ακόμη και οι μεγάλοι δήμοι. Επίσης, ζήτημα που θα πρέπει να λύσουν οι ίδιοι οι φορείς σε κάθε περιοχή είναι το ποιος διοργανώνει τις δράσεις. Η κάθε συλλογικότητα μόνη της ή σε συνεργασία; Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται μια συνεννόηση στο χρονικό προγραμματισμό των δράσεων.

Σε πανελλαδικό επίπεδο, θα μπορούσε να προηγηθεί της εβδομάδας δράσεων μια συνέντευξη τύπου στα κεντρικά μέσα και διαβήματα στα υπουργεία ΠΕΚΑ και εσωτερικών, από αντιπροσωπεία του συντονισμού των συλλογικοτήτων.

Για την πειστική παρουσία σε αυτές τις δραστηριότητες χρειαζόμαστε ένα ενημερωτικό υλικό. Ένα πανελλαδικό κείμενο, που θα βάζει τα κεντρικά ζητήματα και θα εκφράζει όλους μας και ένα ή περισσότερα κείμενα, που θα δίνουν τη τοπική διάσταση του ζητήματος και τις προτάσεις που, πιθανόν, υπάρχουν.
Σε ότι αφορά στο πρώτο κείμενο, σας επισυνάπτουμε, για συζήτηση, μια πρόταση της «Πρωτοβουλίας συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων», την οποία έχουμε καταθέσει σε πολλές συναντήσεις και φαίνεται να έχει μια κατ’ αρχή θετική ανταπόκριση.

Ποια προτείνουμε να είναι τα επόμενα βήματα

Νομίζουμε ότι χρειάζεται ο αναγκαίος χρόνος, χωρίς όμως υπέρμετρη χρονοτριβή, για να συζητηθεί η πρόταση στις συλλογικότητες και τους φορείς, που κατ’ αρχή ενδιαφέρονται. Προτείνουμε αυτή η διαδικασία να έχει ολοκληρωθεί μέχρι την Κυριακή 22/1/2012.

Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν, πέρα από οποιεσδήποτε άλλες προτάσεις, είναι:
·         Αν συμφωνούμε στην ιδέα της κοινής συγκεκριμένης ή και άλλων δράσεων
·         Αν απαντάμε θετικά σε αυτό, ποιο το περιεχόμενο των δράσεων (κεντρικά και τοπικά)
·         Ποιο είναι το πλαίσιο του συντονισμού μας
·         Ποιο θα είναι το οργανωτικό – συντονιστικό σχήμα που θα διεκπεραιώσει αυτή τη δράση

Έχοντας ολοκληρώσει αυτήν τη διαδικασία στις 22/1/2012, προτείνουμε, μέχρι το τέλος του ίδιου μήνα, να έχουμε πάρει τις αποφάσεις μας. Αυτό μπορεί να γίνει είτε μέσα από μια συνάντηση που θα οργανώσουμε, είτε μια ευέλικτη διαδικτυακή επικοινωνίας, που θα μπορεί, όμως, να οδηγήσει σε αποφάσεις γρήγορα.

Μέρος αυτής της νέας διαδικασίας θα είναι και ο προσδιορισμός των επόμενων βημάτων που θα κάνουμε, οπότε δεν υπάρχει λόγος να μιλήσουμε τώρα γι αυτά.

Πρόταση για το πλαίσιο μιας κοινής δράσης στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων


Η ποσότητα, η ποιότητα, η σύνθεση των παραγόμενων απορριμμάτων και ο τρόπος της διαχείρισής τους είναι στοιχεία άμεσα συνδεδεμένα με το συγκεκριμένο τρόπο οικονομικής ανάπτυξης και οργάνωσης της κοινωνίας μας. Στον παράγοντα αυτόν ανήκει το κύριο και μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για τη σημερινή κρίση. Το πρόβλημα των απορριμμάτων επιτείνεται από τις κρατικές πολιτικές, οι οποίες τις τελευταίες δεκαετίες είναι προσανατολισμένες στην εξυπηρέτηση των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, σε αγαστή, κατά κανόνα, συνεργασία με τις εκάστοτε Δημοτικές Αρχές. Στηρίζονται στο τρίπτυχο επένδυση - διαχείριση - κερδοφορία και δεν επιλύουν μόνιμα το πρόβλημα, με βάση τα καθολικά συμφέροντα της κοινωνίας. Μια σειρά από σοβαρές εξελίξεις τα τελευταία χρόνια, και ιδιαίτερα τη χρονιά 2011, επιβεβαιώνουν ότι διανύουμε μια περίοδο διαμόρφωσης του χάρτη της διαχείρισης των απορριμμάτων για τα επόμενα 20-30 χρόνια.

Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του εθνικού και των περιφερειακών σχεδιασμών 

·         η υποβάθμιση, έως και εξαφάνιση, στην πράξη, των πολιτικών της πρόληψης, της μείωσης του όγκου των απορριμμάτων, της ανάκτησης και της ανακύκλωσης (συμπεριλαμβανομένης της κομποστοποίησης). Αυτό εκφράζεται, στην πράξη, με την υπερδιαστασιολόγηση εγκαταστάσεων επεξεργασίας, που σχεδιάζονται έτσι ώστε να υποδέχονται το σύνολο, σχεδόν, των σύμμεικτων απορριμμάτων, αντί ενός συνεχώς μειούμενου ποσοστού, που αποτελεί το «σφάλμα» του συστήματος.
·         η επιλογή της λύσης των μεγάλης κλίμακας σύνθετων εγκαταστάσεων επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων.
·         η εμφανής πριμοδότηση τεχνολογιών, που συνδέονται με την ενεργειακή αξιοποίηση, μέσω, κυρίως, της θερμικής επεξεργασίας, όπως η καύση δευτερογενών προϊόντων της επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων (RDF και SRF) ή και της απευθείας  καύσης των σύμμεικτων απορριμμάτων.
·         η εκτεταμένη εμπλοκή της διαχείρισης των απορριμμάτων με την ηλεκτροπαραγωγή, μέσω της καύσης, ακόμη και σύμμεικτων απορριμμάτων, και μάλιστα (επιδοτούμενης) με το μανδύα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε.).
·         η δυναμική εισβολή και επικυριαρχία του ιδιωτικού κεφαλαίου, με βλέψεις και στο επίπεδο των δήμων, ακόμη και στην αποκομιδή των απορριμμάτων.
·         η προοπτική της εκτόξευσης του κόστους της διαχείρισης των απορριμμάτων, με άμεσο αντίκτυπο στα  δημοτικά τέλη, που θα αυξάνονται διαρκώς και τα οποία θα κληθεί να καταβάλλει ο πολίτης.
·         ο εξοβελισμός και της παραμικρής μορφής κοινωνικής συμμετοχής των κατοίκων και κοινωνικής ανταποδοτικότητας, από όλο το σύστημα διαχείρισης των απορριμμάτων

Η αντίδραση της κοινωνίας

Οι παραπάνω πολιτικές έχουν πυροδοτήσει μιά σειρά σοβαρών τοπικών αντιδράσεων τα τελευταία χρόνια (στη Φυλή, στη Μάνδρα, στη Λευκίμη, στο Ελληνικό, στη Μαυροράχη και τους Ταγαράδες, στο Γραμματικό, στο Αλιβέρι, στη Θήβα, στη Σάμο, στη Λέσβο, στα Χανιά, κ.α.), τελευταίο επεισόδιο των οποίων απετέλεσε ο μακροχρόνιος και επίμονος αγώνας των κατοίκων της Κερατέας. Οι κινητοποιήσεις αυτές, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη πτυχή τους, έχουν προσφέρει μια τεράστια υπηρεσία: έχουν αναδείξει με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο το τεράστιο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων και έχουν επιβεβαιώσει τον αντικοινωνικό χαρακτήρα των προωθούμενων σχεδιασμών.

Η διαχείριση των απορριμμάτων είναι τεράστιο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα, που μας θίγει όλους ανεξαιρέτως. Αυτή η αντίληψη πρέπει να αγκαλιάσει και να κινητοποιήσει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και όχι μόνο τους κατοίκους των άμεσα θιγόμενων περιοχών. Η ενημέρωση, η συνειδητοποίηση και η κινητοποίηση του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας, στο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων της αποτελούν κομβικό ζήτημα. Η επίτευξη αυτού του στόχου μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στην ανατροπή των εφαρμοζόμενων, μέχρι σήμερα, απαράδεκτων πολιτικών.

Την περίοδο αυτή βρίσκονται σε εξέλιξη μια σειρά πρωτοβουλίες, όπως:

·         η προετοιμασία της ψήφισης νόμου – πλαισίου για τα απόβλητα, που συγκεντρώνει όλη την σχετική νομοθεσία και ενσωματώνει στην εθνική νομοθεσία την οδηγία 2008/98/ΕΚ.
·         έχει προκηρυχθεί η δημοπράτηση μελέτης για την αναθεώρηση του εθνικού σχεδιασμού.
·         υλοποιούνται, σε πολλές περιφέρειες, διαδικασίες αναθεώρησης των περιφερειακών σχεδιασμών.

Τι αντιπροτείνουμε

Θεωρούμε ότι τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, επιβάλλουν και διευκολύνουν μια ριζική αναθεώρηση – ανατροπή των υφιστάμενων σχεδιασμών, μέσα από διαφανείς, ανοικτές και ουσιαστικές διαδικασίες. Έτσι ώστε να οδηγηθούμε σε ένα νέο πλαίσιο διαχείρισης των αστικών απορριμμάτων, από το οποίο θα έχει αποκλειστεί κάθε πιθανότητα επιμόλυνσης με επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα και θα περιλαμβάνει:

·         πολιτικές και μέτρα, στην πράξη, για την πρόληψη και την επαναχρησιμοποίηση υλικών, ώστε να μειωθεί ο αρχικός όγκος των απορριμμάτων.
·         ένα ισχυρό δίκτυο, στηριγμένο στη διαλογή στην πηγή, στα πολλά σημεία ανακύκλωσης – εναλλακτικής διαχείρισης και στην κομποστοποίηση - λιπασματοποίηση (οικιακή ή μικρής κλίμακας), ώστε να μειωθεί ακόμη περισσότερο ο όγκος των απορριμμάτων που έχουν ανάγκη την παραπέρα επεξεργασία.
·         αποκεντρωμένες εγκαταστάσεις ολοκληρωμένης διαχείρισης, που θα περιλαμβάνουν: την επεξεργασία ήδη διαλεγμένων στην πηγή απορριμμάτων, την παραγωγή κομπόστ υψηλής ποιότητας (με πιθανή, κατά περίπτωση, αξιοποίηση του βιοαερίου), τη διαλογή και διάθεση ανακυκλώσιμων - ανακτήσιμων υλικών και την επεξεργασία μέρους των αδρανών. Οι εγκαταστάσεις αυτές θα εκτρέπουν, μόνο το υπόλειμμα της όλης επεξεργασίας, το οποίο, σε βάθος χρόνου, θα μειώνεται σταδιακά και θα αποτελείται, κυρίως, από αδρανή υλικά.
·         περιορισμένο αριθμό μικρών ΧΥΤΥ, που θα υποδέχονται το παραπάνω υπόλειμμα, καθώς και το σταδιακά μειούμενο “σφάλμα” του συστήματος διαχείρισης.
·         το δραστικό περιορισμό, έως και την κατάργηση των σταθμών μεταφόρτωσης, ακόμη και της μεταφοράς προδιαλεγμένων οργανικών σε κεντρικές μονάδες κομποστοποίησης, που συμβάλλουν στην υποβάθμιση της ποιότητας των, προς επεξεργασία, απορριμμάτων.
·         τη διαχείριση των αποκεντρωμένων εγκαταστάσεων από μεγάλους δήμους ή ομάδες γειτονικών δήμων, που θα αποτελούν την αντίστοιχη διαχειριστική ενότητα, κάτω από, αποκλειστικά, κοινωνικό ιδιοκτησιακό καθεστώς, χωρίς τη συμμετοχή ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων.

Η επικοινωνία μας

Επειδή σε αυτό το διάστημα φαίνεται, σχεδόν, αδύνατο να έχουμε βρει έναν αυτόνομο τρόπο επικοινωνίας για τη συγκεκριμένη δράση, δηλώνουμε τη διαθεσιμότητά μας και προτείνουμε να χρησιμοποιηθεί το e-mail της «Πρωτοβουλίας συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων» prosynat@gmail.com σαν σημείο επικοινωνίας, μέχρι το τέλος του Γενάρη 2012.

Μπορούμε να δημιουργήσουμε μια λίστα επικοινωνίας, αποκλειστικά για το συγκεκριμένο σκοπό, στην οποία θα καταχωρίσουμε τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις που έχουμε και αυτές που θα μας στέλνετε ή θα προσθέσουμε στην πορεία. Σε αυτή τη λίστα θα στέλνουμε οποιαδήποτε πρόταση ή σκέψη μας διαβιβάζεται, ώστε να υπάρχει σε όλους μια ενιαία εικόνα για την πορεία του εγχειρήματος.

Από το χρονικό αυτό σημείο και μετά, μπορούμε να ξαναδούμε το θέμα της επικοινωνίας, μαζί με τα υπόλοιπα θέματα του συντονισμού.

Αγαπητοί φίλοι, κλείνουμε την πρότασή μας, με την πεποίθηση ότι μπορούμε να κερδίσουμε τη μάχη που δίνουμε, σίγουροι για το κλίμα αλληλεγγύης που υπάρχει μεταξύ μας και περιμένοντας και τις δικές σας σκέψεις και προτάσεις.

21/12/2011
Πρωτοβουλία συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων
τηλ. επικοινωνίας: 6942984299





Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ ΔΡΑΣΗ ΦΙΛΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΗ

Η παρέμβαση της Χαράς Καφαντάρη (γεωλόγου) στη  Συνάντηση συλλογικοτήτων Αττικής με θέμα: “υπάρχει λύση για τα σκουπίδια – η κοινωνία θα την επιβάλλει” που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα,  στις 10 Δεκεμβρίου 2011, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (ΑΣΟΕΕ)



ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ
ΔΡΑΣΗ ΦΙΛΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΗ

Πράγματι την εποχή της κρίσης  που διανύουμε, έστω και καθυστερημένα, έχει ξεκινήσει  ένας σοβαρός δημόσιος, πολιτικός και επιστημονικός,  διάλογος, παράλληλα με δράσεις και κινητοποιήσεις κινημάτων φορέων και κατοίκων, πάνω στα  ζητήματα  της διαχείρισης των απορριμμάτων. Το «σκουπίδι» που μέχρι σήμερα  θεωρείτο κάτι που πρέπει άμεσα να απομακρυνθεί από την «αυλή» μας, αναδεικνύεται σαν πηγή κέρδους. Πλέον τα απορρίμματα έχουν τα χαρακτηριστικά  ενός προϊόντος με αξία που αγοράζεται και πουλιέται. Για το λόγο αυτό και τεράστια οικονομικά συμφέροντα («εθνικοί» και μη, εργολάβοι) επενδύουν στη διαχείριση τους, αποσκοπώντας σε τεράστια οικονομικά οφέλη.

Η φιλοσοφία και πρότασή μας στηρίζεται  στη λογική μιας διαχείρισης  φιλικής προς το περιβάλλον, με βασικά χαρακτηριστικά: τον δημόσιο χαρακτήρα, τον κοινωνικό έλεγχο, την συμμετοχή της κοινωνίας και την αποκεντρωμένη  διαχείριση σε επίπεδο Δήμων ή  ομάδας Δήμων. Η διαχείριση των απορριμμάτων και των αποβλήτων πρέπει να βασίζεται στην πρόληψη και μείωση του όγκου τους, διαλογή στην πηγή και επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και κομποστοποίηση. Με δεδομένα αυτά,  απορρίπτουμε τον ΠΕΣΔΑ    και ζητάμε την αναθεώρηση με  ριζική  αλλαγή του, αφού  προβλέπει  την κατασκευή 4 μονάδων  επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων. Ένας τέτοιος σχεδιασμός, λειτουργεί σαν  ταφόπλακα των αρχών της ορθολογικής διαχείρισης  και ουσιαστικά προωθεί την ανεξέλεγκτη  καύση, με τις γνωστές αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον.

Πέρα από την οικονομική πλευρά του ζητήματος δεν πρέπει να μας διαφεύγει η σοβαρή περιβαλλοντική πλευρά. Οι ανεξέλεγκτες  χωματερές, που ακόμη λειτουργούν στην πατρίδα μας και θα  οδηγήσουν στην επιβολή υψηλών προστίμων  από την ΕΕ,  αποτελούν πολλές εν δυνάμει «περιβαλλοντικές βόμβες»,  με τραγικές συνέπειες για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία. Η κλιματική αλλαγή είναι παρούσα. Τα εκπεμπόμενα αέρια ενισχύουν το φαινόμενο του  θερμοκηπίου και  προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη, με τραγικές επιπτώσεις για την ανθρωπότητα.

Όταν μιλάμε για κλιματική αλλαγή συνήθως εστιάζουμε στο διοξείδιο του άνθρακα (CO2). Δεν πρέπει όμως να μας διαφεύγουν οι σημαντικές εκπομπές  του μεθανίου (CH4). Το 17% του φαινόμενου του θερμοκηπίου  οφείλεται στο μεθάνιο, που είναι 21 φορές πιο επικίνδυνο από διοξείδιο του άνθρακα σύμφωνα με την  IPCC. Κύρια πηγή εκπομπών  μεθανίου από ανθρωπογενείς παράγοντες  είναι η γεωργία, η κτηνοτροφία, οι παράνομες χωματερές, κ.α. Με την έννοια αυτή είναι δεδομένο ότι πρέπει να προσπαθήσουμε  την μείωση  των εκπομπών μεθανίου  από τις ανθρωπογενείς πηγές, μετατρέποντάς το  σε χρήσιμη ενέργεια ή προϊόντα. Το βιοαέριο (βιομεθάνιο όπως λέγεται αλλιώς) προέρχεται  από διεργασίες βακτηριδίων  κατά τη βιο-διάσπαση  οργανικών ενώσεων, κάτω από αναερόβιες συνθήκες, πρόκειται δηλαδή για  αναερόβια χώνευση  βιομάζας.
ΠΙΝΑΚΑΣ 1

ΤΥΠΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ
ΑΕΡΙΟ
ΤΥΠΟΣ
% κ.ο.
ΜΕΘΑΝΙΟ
CH4
40-70
ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΑΝΘΡΑΚΑ
CO2
30-60
ΥΔΡΟΓΟΝΟ
H2
0-1 %
ΥΔΡΟΘΕΙΟ
H2S
0-3 %







Πηγή: Biogas Digest. Vol.1.

Σημειώνουμε πάντως ότι παραγωγή μεθανίου γίνεται τόσο κατά την αναερόβια όσο και κατά την αερόβια σήψη οργανικών ουσιών. Κατά την αερόβια ζύμωση όμως είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει συλλογή του μεθανίου, το οποίο αφήνεται ελεύθερο να διαφύγει στην ατμόσφαιρα. Τα απορρίμματα και τα αστικά λύματα  με μεγάλη περιεκτικότητα  σε οργανική ύλη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή βιοαέριου. Τέτοιες πρώτες ύλες  είναι:
·         Περιττώματα και κόπροι ζώων.
·         Γεωργικά απορρίμματα και υπολείμματα
·         Οργανικά απόβλητα (πχ από βιομηχανίες τροφίμων, λαϊκές αγορές, απορρίμματα εστιατορίων  κ.α.)
·         Λυματολάσπη  από βιολογικούς καθαρισμούς
·         Προϊόντα από ενεργειακές καλλιέργειες κ.α.

ΠΙΝΑΚΑΣ 2
ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ

Πρώτη ύλη
Οργανική ύλη
Αναλογία C:N
Ξηρά Ουσία %
Πτητικά στερεά της ΞΟ %
Παραγωγή βιοαερίου m3/kg VS
Ανεπιθύμητες ύλες
Άλλα ανεπιθύμητα υλικά
Πολτός γουρουνιών
Υδατάνθρακες πρωτεΐνες, λιπίδια
3-10
3-8
70-80
0,25-0,50
Ξύλο, τρίχες, νερό, άμμος,
Αντιβιοτικά, απολυμαντικά
Πολτός βοοειδών
Υδατάνθρακες πρωτεΐνες, λιπίδια
6-20
5-12
80
0,20-0,30
Τρίχες, νερό, άμμος, άχυρα
Αντιβιοτικά, απολυμαντικά
Πολτός πουλερικών
Υδατάνθρακες πρωτεΐνες, λιπίδια
3-10
10-30
80
0,35-0,60
Φτερά, άμμος
Αντιβιοτικά, απολυμαντικά, ιόντα NH4+ 
Υπολείμματα σφαγείων
Υδατάνθρακες πρωτεΐνες, λιπίδια
3-5
15
80
0,40-0,68
Ζωϊκοί ιστοί
Αντιβιοτικά, απολυμαντικά
Τυρόγαλα
Λακτόζη, πρωτεΐνες

8-12
90
0,33-0,80
Διάφορες ακαθαρσίες

Ορρός γάλακτος
Λακτόζη, πρωτεΐνες

20-25
90
0,80-0,95
Διάφορες ακαθαρσίες

Λάσπη επίπλευσης
Πρωτεΐνες, λιπίδια




Ζωϊκοί ιστοί
Βαριά μέταλλα, οργανικοί ρύποι, απολυμαντικά
Αποπλύματα ζύμωσης
Υδατάνθρακες
4-10
1-5
80-95
0,35-0,78
Μη διασπαρμένα υπολείμματα φρούτων

Άχυρο
Υδατάνθρακες λιπίδια
80-100
70-90
80-90
0,15-0,35
Άμμος

Απόβλητα κήπων

100-150
60-70
90
0,20-0,50
Χώμα, κυτταρίνη
Φυτοφάρμακα
Χλόη

12-25
20-25
90
0,55
Άμμοι
Φυτοφάρμακα
Απόβλητα φρούτων

35
15-20
75
0,25-0,50


Ιχθυέλαιο
Λιπίδια






Έλαια σόγιας, μαργαρίνη
Φυτικά έλαια






Οινόπνευμα
Αλκοόλη






Υπολείμματα τροφίμων


10
80
0,30-0,60
Κόκαλα, είδη συσκευασίας
Απολυμαντικά
Οικιακά απόβλητα





Πλαστικά, μέταλλα, ξύλο, γυαλί, πέτρες
Βαριά μέταλλα, οργανικοί ρύποι,
Λυματολάσπη






Βαριά μέταλλα, οργανικοί ρύποι,
Πηγή: ΚΑΠΕ: Εγχειρίδιο βιοαερίου.


Η περιεκτικότητα  σε μεθάνιο του βιοαερίου εξαρτάται από την πηγή προέλευσής του, συνοδεύεται από μεγάλο ποσοστό διοξειδίου του άνθρακα,  ενώ υπάρχουν και  μικρές ποσότητες αζώτου, υδρογόνου, υδρόθειου και  υδρατμών.




ΠΙΝΑΚΑΣ 3
ΣΥΣΤΑΣΗ ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΟΥ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ

ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ
ΑΕΡΙΟ ΧΩΜΑΤΕΡΗΣ
ΑΕΡΙΟ ΑΠΟ ΙΛΥ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ
ΑΕΡΙΟ ΑΠΟ ΙΛΥ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΏΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ
ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ
Μ.Ο.
CH4
47 %
67 %
77 %
91,1 %
CO2
35 %
33 %
23 %
0,5 %
N2
16 %
0,2 %
Ίχνη
0,6 %
O2
2 %
Ίχνη
Ίχνη
Ίχνη
H2
Ίχνη
Ίχνη
Ίχνη
Ίχνη
H2S
300 ppm
<10 ppm
<10 ppm
Ίχνη
CnHm
50 ppm
<10 ppm
<10 ppm
7,8 %
Πηγή:  city of Gothenburg

Το  βιοαέριο  επειδή  έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε μεθάνιο,  έχει χρήσεις  παρόμοιες με το φυσικό αέριο, δηλαδή μπορεί να χρησιμοποιηθεί  για παραγωγή θερμικής και ηλεκτρικής ενέργειας. Το βιοαέριο μπορεί να υποστεί εξευγενισμό, με την απομάκρυνση του περιεχόμενου διοξείδιου του άνθρακα και ορισμένων βλαβερών ουσιών (π.χ. υδρόθειο) και να αποκτήσει σύσταση παρόμοια με αυτή του φυσικού αερίου. Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι αφαίρεσης του διοξειδίου του άνθρακα είναι η απορρόφηση μέσω νερού ή οργανικών διαλυτών και η προσρόφηση (με μετάπτωση πίεσης). ‘Άλλες τεχνικές που χρησιμοποιούνται είναι καθαρισμός μέσω μεμβρανών ή μέσω κρυογενικού διαχωρισμού.  Το έτσι εμπλουτισμένο βιοαέριο συνηθίζεται να ονομάζεται σαν βιομεθάνιο.

ΠΙΝΑΚΑΣ 4
ΚΟΣΤΟΣ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΒΙΟΑΕΡΙΟΥ

ΜΕΘΟΔΟΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ
ΚΟΣΤΟΣ σε €/Nm3
Water and Polyethylene Glycol Scrubbing
0,13
Chemical Absorption
0,17
Pressure Swing Adsorption
0,40
Membrane
0,12
Cryogenic separation
0,44
Πηγή:  CSANR research report 2010-11

Το υπόλειμμα  που παραμένει από την αναερόβια χώνευση μπορεί να χρησιμοποιηθεί  σαν ένα φτηνό  οργανικό  εδαφοβελτιωτικό  και λίπασμα (κομπόστ).

ΠΙΝΑΚΑΣ 5
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΤΟΥ

Πρώτη ύλη
Ξηρή ουσία
%
Ν
kg/ton
NH4 –N
kg/ton
P
kg/ton
K
kg/ton
pH
Πολτός βοοειδών
6,0
5,0
2,8
0,8
3,5
6,5
Πολτός χοίρων
4,0
5,0
3,8
1,0
2,0
7,0
Χωνευμένος πολτός
2,8
5,0
4,0
0,9
2,8
7,5
Πηγή: ΚΑΠΕ: Εγχειρίδιο βιοαερίου.

Αποτελεί ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, η οποία αποθηκεύεται (σε αντίθεση με άλλες ΑΠΕ) και το σημαντικό μπορεί να καταναλωθεί εκεί που παράγεται, γεγονός που αποφέρει μακροοικονομικά οφέλη.

ΣΧΗΜΑ 1
ΤΟ ΒΙΟΑΕΡΙΟ ΣΑΝ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΗ ΠΗΓΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Πηγή:

Η χρήση του  αποφέρει επίσης σημαντικά περιβαλλοντικά οφέλη λόγω της προστασίας του εδάφους (μείωση χρήσης χημικών λιπασμάτων  και εδαφοβελτιωτικών), νερών (μη απόρριψη  αποβλήτων) και αέρα (μείωση των εκπομπών  μεθανίου), αλλά και της ξυλώδους βλάστησης (μείωση της υλοτομίας, που σήμερα την περίοδο της κρίσης αναπτύσσεται επικίνδυνα και πολλές φορές λαθραία).

Αλλά το σημαντικότερο  περιβαλλοντικό πλεονέκτημα  του βιοαερίου είναι  η μείωση  εκπομπών  αερίων του θερμοκηπίου. Τα οργανικά  υλικά και η βιομάζα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του βιοαερίου,  έχουν ήδη δεσμεύσει, μέσω της θρέψης και της πέψης,  διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Με την έννοια αυτή  δεν  προστίθεται  νέα ποσότητα αερίων του θερμοκηπίου, που θα προέρχονταν  από την καύση  ποσοτήτων  συμβατικών  καυσίμων. Δηλαδή μπορούμε να πούμε  ότι γίνεται ανακύκλωση του διοξειδίου του άνθρακα, που υπάρχει στην ατμόσφαιρα.

Εγκαταστάσεις παραγωγής βιοαερίου  μπορούν να λειτουργήσουν  σε διάφορες κλίμακες:
·         Εγκαταστάσεις οικογενειακής κλίμακας
·         Εγκαταστάσεις  κλίμακας αγροκτήματος και
·         Κεντρικές εγκαταστάσεις

Η  παραγωγή και χρήση του είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη  παγκόσμια, από την Αφρική  και την Ασία (κυρίως οικογενειακής κλίμακας) μέχρι τις ΗΠΑ  και την Αυστραλία,  όπου έχουμε  εκτός από μεγάλες μονάδες παραγωγής βιοαερίου και αποκεντρωμένες σε επίπεδο λίγων αγροκτημάτων  και Δήμων. Πρέπει να γνωρίζουμε επίσης  ότι στις Σκανδιναβικές  χώρες το βιοαέριο κινεί και  λεωφορεία, ενώ στην Δανία  κυριαρχεί το μοντέλο  κεντρικού συστήματος χώνευσης στο κέντρο της πόλης, όπου συγκεντρώνονται  απόβλητα  μιας ευρύτερης  τοποθεσίας. Συνολικά στην Ευρώπη λειτουργούν περί τις 2000 μονάδες παραγωγής  βιοαερίου, αξιοποιώντας  αγροτικά, βιομηχανικά απόβλητα και απορρίμματα.

Στην Ελλάδα, με βάση τα στοιχεία του ΚΑΠΕ το 2007 λειτουργούν περί  τις 15 μονάδες  παραγωγής βιοαερίου, η μεγαλύτερη όμως παραγωγή βιοαερίου έγινε στην Αττική. Για τον μήνα Φεβρουάριο του 2011  η ΔΕΣΜΗΕ δίνει εγκατεστημένη  ισχύ 41,5 ΜW  και συνολική  παραγωγή  ενέργειας  33ΜWH το 2010. Το βιοαέριο  καλύπτει  μόνο 1% της συνολικής  παραγωγής  ενέργειας  από ΑΠΕ (ΔΕΣΜΗΕ Φεβρουάριος  2011).

Συνοψίζοντας, θεωρούμε  ότι στην πρόταση  μας για αποκεντρωμένη διαχείριση απορριμμάτων  από ομάδες Δήμων, η παραγωγή βιοαερίου με μικρές μονάδες, που θα αξιοποιούν τα κλαδέματα, τα απόβλητα λαϊκής αγοράς, οικιακά οργανικά, λυματολάσπη  κ.α.(ανάλογα με την περιοχή),  μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά  με τη διαλογή στην πηγή , την ανακύκλωση  και μάλιστα με ανταποδοτικότητα και όφελος για την κοινωνία και το περιβάλλον.

 
Powered by Blogger